થાઈ એવાં થઈએ, તો ગામ વચ્ચે રહીએ.
થાય તો કરવું, નહીં તો બેસી રહેવું.
થાકશે, ત્યારે પાકશે.
વાર્યાં ના વરે, હાર્યાં વરે.
થોડું બોલે તે થાંભલો કોરે.
થોડું સો મીઠું.
થોડું રાંધ, મને પીરસ, ને ભૂખી રહે તો મારા સમ.
થોડું ખાવું ને મોટાની સાથે રહેવું.
થોડે નફે બમણો વકરો.
થોડું બોલે તો જીતી જાય, ને બહુ બોલે તે ગોદા ખાય.
થોડે બોલે થોડું ખાય.
થોડે થોડે ઠીક જ થાય.
પોથાં તે થોથાં, અને ડાચાં તે સાચાં.
અંતે ધર્મો જય, પાપો ક્ષય.
ગૉળ અંધારે ખાધો તોય ગળ્યો અને અજવાળે ખાધો તોય ગળ્યો.
અન્ન તેનું પૂણ્ય અને રાંધનારીને ધૂમાડો.
No comments:
Post a Comment